با سلام و سپاس فراوان از پاسخگویی شما، واقعاً از سر دلسوزی بوده چون واقعا زن هوسبازی نبوده و نیستم از سر حماقت و جهالت و سادگیم بود، الانم خیلی پشيمونم و سر نمازام همش توبه میکنم ،یعنی به همسرم هیچی نگم با عذاب وجدانم چکار کنم؟ این خودش اسمش پنهانکاری و اشتباه در اشتباه نیست؟ کمکم کنید که واقعاً به کمکتون احتیاج دارم. متشکرم از وقتی که گذاشتین....