آيا گریه بر مردگان مخالف با سنت رسول اكرم (ص) است؟

پرسش:

آيا گریه بر مردگان مخالف با سنت رسول اكرم (ص) است؟و ايشان به هيچ عنوان بر ميّت گريه نمي كردند!؟
پاسخ:
 با سلام و ادب

در جواب سئوال بالا بايد عرض کنم كه اين امر نه اينكه مخالف با سنت رسوال اكرم (ص) نمي باشد بلكه خود ايشان بر ميت هم گريه مي كردند و بر آن ترغيب مي نمودند.
 وما برای اثبات حرف خویش نمونه هائی می آوریم که ایشان یا خود بر مرده گریه کردند یا دیگران را به گریه بر مرده ترغیب کردند   
 گریه نبی اکرم (ص)بر مادرگرامیشان                                                                                                   
 عن ابي هريرة قال:
«زار النبي (ص) قبر امه فبكي و ابكي من  حوله»
 رسول اكرم (ص) قبر مادرشان را زيارت كردند، در حاليكه گريه مي كردند و به گريه ايشان هر كس كه با ايشان بود گريه مي كرد.(2)
 نهي رسول اكرم (ص) از خليفه دوم
 عن ابي هريرة قال:
«ان النبي (ص) كان في جنازة فراي عمر امراة فصاح بها، فقال النبي (ص)، دعها يا عمر فانّ العين دامعة و النفس مصابة و العهد قريب.»
 رسول اكرم (ص) بر جنازه‌ايي حاضر شدند و عمر ديد كه زني آنجاست، پس بر سر او فرياد زد و او را نهی کرد،. پس پيامبر (ص) فرمودند: اي عمر او را رها كن كه چشمان اشك باراست و دلها مصيبت زده و داغها تازه است(3)
 گريه رسول اكرم (ص) بر ابراهيم
عن انس بن مالك قال:
«با رسول خدا وارد شديم ... ابراهيم در حال جان سپردن بود. چشمان پيامبر (ص)  اشكل ريزان شد، عبدالرحمان بن عوف گفت:
و انت يا رسول الله. شما هم اي رسول خدا.
 قال صلي الله عيله و آله وسلم: يابن عوف انها رحمة ثم اتبعها باخري. فقال صلي الله عليه و آله وسلم: ان العين تدمع و القلب يحزن و لانقول الا ما يرضي ربنا و انا بفراقك يا ابراهيم لمحزونون.
 پيامبر (ص) فرمود: اي پسر عوف! اين رحمت است، پس برآن افزود و فرمود: درست مي بيني ديده گريان است و دل اندوهبار، ولي هرگز چيزي-جز آنچه پروردگارمان را خشنود كند-بر زبان نمي آوردم. اي ابراهيم! به راستی كه ما از جدايي تو اندوهگينيم.»(4)
گريه پيامبر (ص) در كناز قبر دخترشان. (5)
عزاداري در سوگ شهداي احد و حمزه سيدالشهدا
در آن قضيه چشمان مباركشان پر از اشك شد و جمله معروف:«الحمزه لا بواكي له» را فرمودند.(6)

1)حشر آيه 7
2)صحيح مسلم، كتاب جنائز، باب اسئذان النبي (ص) به عزواجل في زيارة قبر امه ح 1622
3)سنن ابن ماجه، كتاب الجنائز، باب ماجاء فی بکاء علی المیت  ح 1576
4)صحيح بخاري، كتاب الجناأز، باب قول النبي (ص) انابك المحزونون، ح1220
5)صحيح بخاري، كتاب الجنائز
6)طبقات ابن سعد، ج 3، ص 11، چاپ دارصادر بيروت