من با پدرم مشکل دارم!!!
پرسش:
محبوبه: سلام حاج آقا
در ابتدا تشکر میکنم از سایت خوب و پر محتواتون.ما جوونا به اینطور سایتایی که بتونیم درد و دل کنیم و مطمئن باشیم خیلی نیاز داریم.
حاج آقا من با پدرم مشکل دارم و نمیدونم چطور رابطه خودم رو باهش بهتر کنم.خیلی دوست دارم بهش خوب باشم ولی نمیدونم چکار کنم.میشه بهم کمک کنید و بگید چکار کنم؟ممنون از زحماتتون.
پاسخ:
با سلام و احترام خدمت شما خواهر گرامی
ممنون از لطف شما.
در ابتدا خدمت شما عرض کنم که از روايات معصومان استفاده مي‌شود كه والدين چه مؤمن باشند و چه كافر و چه نيكوكار و چه گناه كار بايد مورد احترام قرار گيرند و استثنا بردار نيست. امام‌رضا(ع) مي‌فرمايد: "نيكي به والدين واجب است گرچه مشرك باشند، ولي در معصيت خدا نبايد آنان را اطاعت كرد".(1)
قرآن مجيد تنها در يك مورد مخالفت با پدر و مادر را جايز دانسته و آن صورتي است كه پدر و مادر فرزند را به شرك فرا خوانند، ولي در ساير موارد به رفتار پسنديده توصيه نموده است.(2)
امام باقر(ع) مي‌فرمايد: "سه چيز است كه خداوند دربارة آنها براي مخالفت رخصت نفرموده است: رد امانت به نيكوكار و بد كردار، وفا به پيمان نسبت به نيكوكار و بدكردار و خوش رفتاري با پدر و مادر، نيكوكار باشند يا بد كردار".(3)
البته احترام گذاشتن به پدر و مادر به معناي قبول همة نظريات آنان نيست.
شما مي‌توانيد با رعايت ادب و متانت و حفظ جايگاه پدر و مادر نظر خود را در موضوعات مختلف بيان كنيد و از منطق خود دفاع نماييد. والدين نيز نبايد توقع داشته باشند كه فرزندشان هميشه پيرو نظريات آنها باشد. مهم حفظ حدود و رعايت تواضع و فروتني است. هرگز قرآن و روايات معصومان از فرزندان نمي خواهد در بست تمام نظريات پدر و مادر را بپذيرند، بلكه آية"فبشّر عباد الّذين يستمعون القول فيتبعون احسنه".(4)بندگاني را بشارت مي‌دهد كه سخنان را مي شنوند و بهترين را انتخاب مي كنند، اين‌آيه فرزندان را نيز در بر مي گيرد. فرزندان بايد از جدل و بحث هاي بيهوده كه ممكن است به تيرگي روابط و موجب ناراحتي پدر و مادر بيانجامد، اجتناب ورزند، يعني براي پدر و مادر حريم قائل شوند وشرائط سني آن ها را در نظر بگيرند.در مواردي لازم است تغافل كنيد يعني خود را به غفلت بزنيد و به گفته ها و رفتار آنان اعتنايي نكنيد تا سبب ناراحتیتان نشود.
قرآن مجيد تنها در يك مورد مخالفت با پدر و مادر را جايز دانسته و آن صورتي است كه پدر و مادر فرزند را به شرك فرا خوانند، ولي در ساير موارد به رفتار پسنديده توصيه نموده است.(2)
امام باقر(ع) مي‌فرمايد: "سه چيز است كه خداوند دربارة آنها براي مخالفت رخصت نفرموده است: رد امانت به نيكوكار و بد كردار، وفا به پيمان نسبت به نيكوكار و بدكردار و خوش رفتاري با پدر و مادر، نيكوكار باشند يا بد كردار".(3)
البته احترام گذاشتن به پدر و مادر به معناي قبول همة نظريات آنان نيست.
شما مي‌توانيد با رعايت ادب و متانت و حفظ جايگاه پدر و مادر نظر خود را در موضوعات مختلف بيان كنيد و از منطق خود دفاع نماييد. والدين نيز نبايد توقع داشته باشند كه فرزندشان هميشه پيرو نظريات آنها باشد. مهم حفظ حدود و رعايت تواضع و فروتني است. هرگز قرآن و روايات معصومان از فرزندان نمي خواهد در بست تمام نظريات پدر و مادر را بپذيرند، بلكه آية"فبشّر عباد الّذين يستمعون القول فيتبعون احسنه".(4)بندگاني را بشارت مي‌دهد كه سخنان را مي شنوند و بهترين را انتخاب مي كنند، اين‌آيه فرزندان را نيز در بر مي گيرد. فرزندان بايد از جدل و بحث هاي بيهوده كه ممكن است به تيرگي روابط و موجب ناراحتي پدر و مادر بيانجامد، اجتناب ورزند، يعني براي پدر و مادر حريم قائل شوند وشرائط سني آن ها را در نظر بگيرند.در مواردي لازم است تغافل كنيد يعني خود را به غفلت بزنيد و به گفته ها و رفتار آنان اعتنايي نكنيد تا سبب ناراحتیتان نشود.
به زحمات و تلاش های روزانه آنها دقت کنید که چقدر به فکر شما می باشند و اینکه چگونه از بچگی با مشکلات زیاد شما را بزرگ کرده و سعی کرده اند سخت به شما نگذرد.
حتما غرور خود را بشکنید و هر چند مدت دست پدر و مادر را بوسه زنید و هدیه بخرید برایشان.
در کارهای خانه به مادر حتما کمک کنید و در غذا گذاشتن و جمع کردن و شستن ظرف ها حتما کمک کنید که همگی تاثیر مثبتی در علاقه پدر و همچنین مادر دارد.
در هر حال دو مسئله وجود دارد: يكي احترام به پدر و مادر كه هميشه بايد باشد و دوم اطاعت از آنها كه اين هميشگي نيست. اطاعت از آنها در كارهاي خوب، حتي در كارهاي مباح است، اما اطاعت از آنها در كارهاي گناه و يا آنچه به نفع و مصلت واقعي شخص نيست، لازم، بلكه جايز نيست.
چنانچه مشکل خاصی در ارتباط با پدر دارید ، در نظرات یا ارسال سوال بنویسید تا راهکارهای جزئی و مشخص ارائه کنم.
موفق باشید.
پي نوشت ها :
1. عيون اخبار الرضا، ج 2، ص 124.1
2. لقمان(31) آيه 15.2
3. اصول كافي، ج 3، ص 236.3
4. زمر (39) آية 18.4
در هر حال دو مسئله وجود دارد: يكي احترام به پدر و مادر كه هميشه بايد باشد و دوم اطاعت از آنها كه اين هميشگي نيست. اطاعت از آنها در كارهاي خوب، حتي در كارهاي مباح است، اما اطاعت از آنها در كارهاي گناه و يا آنچه به نفع و مصلت واقعي شخص نيست، لازم، بلكه جايز نيست.
چنانچه مشکل خاصی در ارتباط با پدر دارید ، در نظرات یا ارسال سوال بنویسید تا راهکارهای جزئی و مشخص ارائه کنم.
موفق باشید.
پي نوشت ها :
1. عيون اخبار الرضا، ج 2، ص 124.1
2. لقمان(31) آيه 15.2
3. اصول كافي، ج 3، ص 236.3
4. زمر (39) آية 18.4