نظر اسلام درباره موسيقي پاپ چيست ؟

دانشور

زیر مجموعه: احکام

دسته: شناخت فلسفه احکام

شهریور 04,1395-6:27 ق ظ

بازدید: 1984

پرسش:

نظرتان درباره موسيقي پاپ چيست ؟ چرا گوش دادن به صداي زن ها حرام است ؟ اگر به خاطر تحريك غريزة جنسي است، چنين تحريكي گاه با شنيدن صداي مردها نيز ايجاد مي شود! از طرفي بعضي اصلاً تحريك نمي شوند، حتي با شنيدن صداي زن ها.

پاسخ:

با سلام و ادب سلامتي، سعادت و موفقيت شما را از درگاه ايزد منان خواستاريم

تا آن جا كه اطلاع داريم، امروز سه نوع موسيقي در بازار شايع است:
1ـ موسيقي سنّتي كه بر گرفته از ملت ها و اقوام و طوايف است؛
2ـ موسيقي كلاسيك كه از كشورهاي غربي وارد شده است؛
3ـ موسيقي پاپ كه ميانة موسيقي هاي سنتي و كلاسيكي مي باشد. گويا بيش تر موسيقي هاي صدا و سيماي جمهوري اسلامي پاپ است؛ بر اين اساس ظاهراً گوش دادنش اشكالي ندارد.
در پاسخ سؤال گفته مي شود: همان طور كه در پاسخ سؤال هاي قبل توضيح داديم، از مجموع گفتار فقهاي اسلام فهميده مي شود هر نوع صدا و آواز و آهنگي كه متناسب مجالس فسق و فجور و گناه و فساد باشد و موجب تحريك قواي شهواني بشود، حرام است؛ ديگر فرق نمي كند چنين صدايي، صداي زن باشد يا مرد، چون شنيدن صداي زن ها قواي شهواني را بيش تر تحريك مي كند. خداوند متعال به زنان متدين سفارش مي كند: "هنگام صحبت، با صداي نازك و لطيف سخن نگويند؛ زيرا ممكن است كساني كه روح و دلشان بيماراست، به طمع بيفتند".(1)
از اين رو حساسيت بر شنيدن صداي زنان بيش تر است وگرنه بين صداي زن و مرد در صورتي كه محرك قوة شهوي باشد، فرقي نيست.
به عقيدة ما قوانين اسلامي علاوه بر اين كه مبتني بر مصالح و مفاسد واقعي است، ناظر به مجموع افراد است و كاري به شخص خاص ندارد. به تعبير ديگر احكام اسلامي يك قوانين كلّي براي همه است و كاري به جزء ندارد.
دربارة حرمت غنا هم چنين است؛ يعني شنيدن صداي تحريك آميز حرام است، حتي براي فردي كه تحريك نشود. از ديدگاه فقها و مراجع، ملاك در مطرب بودن موسيقي، تشخيص عرف است، نه شخص، يعني اگر موسيقي به گونه اي باشد كه عرفاً موجب تحريك شهوت و فساد برانگيز باشد، شنيدن و نواختن آن براي همه حرام است، حتي بر كسي كه در او تحريكي ايجاد نمي كند.(2)

1. احزاب (33) آية 32.
2. آيت الله فاضل، جامع المسائل، ج 1، ص 255، س 996؛ آيت الله تبريزي، استفتائات جديد، ص 220، س 1050؛ آيت الله خامنه اي، ترجمة اجوبه الاستفتائات، ص 248، س 1127؛ آيت الله مكارم، استفتائات جديد، ج 1، س 519.

Tags: