وقایع پس از ایراد خطبه حضرت زهرا(س)-قسمت دوم

استنكار أم‏سلمة قال: فأطلعت أم‏سلمة رأسها من بابها و قالت: (1)
المثل فاطمة بنت رسول‏اللَّه صلى اللَّه عليه و آله يقال هذا؟! و هي الحوراء بين الإنس، والانس للنفس! (2)ربيت في حجور الأنبياء، و تداولتها (3)أيدي الملائكة و نمت في حجور الطاهرات، و نشأت خير منشأ (4)و ربيت خير مربى.
اتزعمون ان رسول‏اللَّه صلى اللَّه عليه و آله حرم عليها ميراثه و لم يعلمها؟! و قد قال اللَّه (له)(5): «و أنذر عشيرتك الأقربين». (6)افانذرها و جاءت تطلبه؟! (7) و هي خيره النسوان و أم‏سادة الشبان و عديلة (مريم) (8)ابنة عمران (و حليلة ليث الأقران) (9)، تمت بابيها رسالات ربه.
فواللَّه لقد كان يشفق عليها من الحر والقر (10) ، فيوسدها (11) يمينه و يلحفها بشماله. رويدا! فرسول‏اللَّه صلى اللَّه عليه و آله بمرأى لغيكم، و على اللَّه تردون. فواها لكم و سوف تعلمون. (12)

خطاب ام‏ سلمه به مردم در دفاع از حضرت زهرا سلام‏اللَّه ‏عليه
راوى گويد: آنگاه ام‏سلمه سر خود را از حجره‏اش بيرون آورد و گفت: آيا به مِثل فاطمه‏اى كه دختر رسول خداست اين حرفها زده مى‏شود؟! در صورتى كه او حوريه‏اى بين انسانها، و اُنس براى نفس پيامبر است. در آغوش پيامبران تربيت يافته و نزد ملائكه دست بدست گرديده و در دامان زنانِ پاك رشد نموده و به بهترين وجهى در وجود آمده و به نيكوترين صورت تربيت شده است.
آيا گمان مى‏كنيد پيامبر ميراثش را بر او حرام نموده و او را از اين مسئله آگاه ننموده است؟ با اينكه خداوند به او فرموده: «و خانواده‏ى نزديك خود را از مخالفت احكام الهى بترسان». (13)آيا مى‏شود پيامبر به فاطمه اين مسئله را فرموده باشد ولى او مطالبه‏ى ارث نمايد؟!! و حال آنكه او بهترين زنان و مادر سرآمد جوانان و همتاى مريم دختر عمران و همسر شير شجاعان است. فاطمه‏اى كه با پدرش رسالتهاى پروردگار پايان يافت.
قسم بخدا پيامبر نسبت به او در گرما و سرما دلسوزى مى‏كرد و دست راست خود را زير سر او مى‏نهاد و روانداز او را دست چپش قرار مى‏داد. عجله نكنيد كه پيامبر ناظر گمراهى شماست و بر خدا وارد مى‏شويد. واى بر شما و به زودى خواهيد دانست. (14)

  1ـ «ع»: قال: فقالت أم‏سلمة رضي‏اللَّه‏عنه حيث سمعت ما جرى لفاطمة عليهاالسلام.
2ـ «ع»: يقال هذا القول؟ هي واللَّه الحوراء بين الإنس والنفس للنفس.
3ـ «ع»: في حجور الاتقياء و تناولتها...
4ـ «ع»: خير نشاء.
5ـ الزيادة من «ألف».
6ـ سورة الشعراء: الآية 214.
7ـ «ع»: افانذرها و خالفت متطلبه.
8ـ الزيادة من «ألف».
9ـ الزيادة من «ألف».
10ـ أي البرد.
11ـ «ع»: و يوسدها.
12ـ «ع»: و رسول‏اللَّه صلى اللَّه عليه و آله بمرأى منكم، و على اللَّه تردون. واها لكم فسوف تعلمون قال: فحرمت أم‏سلمة عطاءها في تلك السنة. والزيادة من قوله «ثم ولت فاتبعها...» إلى هنا من «ألف». قال الراوي: فحرمت أم‏سلمة تلك السنة عطاءها.
13ـ سوره‏ى شعرا: آيه‏ى 214.
14ـ راوى مى‏گويد: أم‏سلمه در آن سال- بخاطر اين سخنان- از سهميه‏ى سالانه‏اش محروم شد.