آيا آيه اى دال بر امامت پیامبر وجود دارد؟

پرسش:
آيا در قرآن كريم آيه اى وجود دارد كه بيانگر امامت پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم)باشد؟
پاسخ:
با سلام و عرض ادب و احترام
 «امامت» به معنى پيشوايى و رهبرى است و با توجه به آيه 124 سوره بقره دستورى است كه از جانب خداوند بر پيامبرش اعلام مى شود، بنابراين مردم بايد از
كسى كه داراى چنين مقامى است اطاعت كنند و در گفتار و رفتار، او را الگوى خويش سازند. با توجّه به اين معنى، آيات فراوانى كه مؤمنان را به اطاعت بى قيد و شرط از رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم)فرا مى خوانند (مانند آيه 32/آل عمران، 59/نساء، 92/مائده و ...) بيانگر امامت و پيشوايى حقيقى پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) است.
گذشته از اين دسته آيات، آيه 124 سوره بقره نيز با توجّه به رواياتى كه در ذيل آيه آمده، مى تواند بيانگر امامت پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) و امامان معصوم شيعه باشد. در اين آيه، خدا از امامت حضرت ابراهيم(عليه السلام) خبر مى دهد و خطاب به ابراهيم مى فرمايد: «من تو را امام مردم قرار مى دهم.» ابراهيم(عليه السلام) از خدا خواست كه اين مقام، در نسل وى نيز باشد. خدا در پاسخ فرمود: (لا يَنالُ عَهدِى الظّالِمين ؛ عهد و پيمان من (امامت الهى) به ستم كاران نخواهد رسيد.)
اين عبارت، موافقت با درخواست ابراهيم(عليه السلام) است. خدا به ابراهيم(عليه السلام) فهماند كه مقام امامت تنها به انسان هاى پاك و پرهيزكار و معصوم مى رسد و ستم كاران و گنه كاران بهره اى از اين مقام نخواهند داشت و از آن جا كه افراد معصوم، تنها در نسل ابراهيم(عليه السلام)خواهند بود، امامت نيز در نسل وى خواهد بود. در برخى روايات، امامت حضرت محمّد(صلى الله عليه وآله وسلم) و جانشينان بر حق او، نمونه اى از اجابت درخواست ابراهيم(عليه السلام)شمرده شده است.[1]

[1]. دعائم الاسلام، ج 1، ص 34؛ الامالى (شيخ طوسى) ص 379؛ بحارالانوار، علاّمه مجلسى، ج 25، ص 104 و 122 و 200، دارالكتب الاسلامية.